ادب عمومی؛ پرهیز از محرمات مسئله: لازم نیست انسان نیت روزه را از قلب خود بگذراند یا مثلا بگوید فردا را روزه مى‌گیرم بلکه همین قدر که بنا داشته باشد براى انجام فرمان خداوند عالم از اذان صبح تا مغرب کارى که روزه را باطل مى‌کند انجام ندهد، کافى است و براى آن که یقین کند تمام این مدت را روزه بوده، باید مقدارى پیش از اذان صبح و مقدارى هم بعد از مغرب از انجام کارى که روزه را باطل مى‌کند خوددارى نماید.
ادب عمومی پرهیز از محرمات
امیرالمؤمنین علی علیه السلام فرمودند: من به پیامبر خدا عرض کردم: برترین کارها در این ماه چیست؟ فرمود: «ای اباالحسن! برترین کارها در این ماه، پرهیز از حرام‌های خداست.»(1)
خواندن نافله: پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله فرمودند: هر کس در ماه رمضان، هر شب دو رکعت نماز بخواند و در هر رکعت، یک بار «فاتحة‌الکتاب» و سه بار سوره‌ی «قل هو الله احد» بخواند؛ سوگند به آن که مرا به حق به پیامبری برانگیخت، خداوند برای هر رکعت، صد هزار فرشته می‌آفریند که برای او حسنات می‌‌نویسند و گناهان را از او محو می‌کنند و درجات او را بالا می‌برند و خداوند، پاداش کسی را به او می‌دهد که هفتاد برده آزاد کرده باشد.
ادب روز اول:
امام کاظم علیه السلام فرمودند: هر کس هنگام فرارسیدن ماه رمضان دو رکعت نماز مستحب بخواند و در رکعت اول، سوره‌ی «حمد» و «فتح» و در رکعت دوم (بعد از حمد) هر سوره‌ای را که دوست داشت بخواند، خداوند بدی آن سال را از او دور می‌کند و همواره در امان خداوند خواهد بود تا همان هنگام از سال آینده. (2)
پی‌نوشت‌ها:
1- بحار الانوار، ج 96، ص 358، ح 25.
2- اقبال الاعمال، ج1، ص 197/ بحار الانوار، ج 97، ص 353، ح 3.
ادب عمومی؛ پرهیز از غیبت
مسئله: اگر در روزه واجب معینى مثل روزه رمضان از نیت روزه گرفتن برگردد، روزه‌اش باطل است، ولى چنانچه نیت کند که چیزى را که روزه را باطل مى‌کند بجا آورد در صورتى که آن را انجام ندهد، روزه‌اش باطل نمى‌شود.
ادب عمومی(پرهیز از غیبت)
پیامبر خدا صلی الله علیه و آله فرمودند: «روزه‌دار تا وقتی که از مسلمانی غیبت نکند در حال عبادت است هر چند در بسترش خفته باشد.» (1)
و نیز پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله فرمودند: « هرگاه روزه‌دار غیبت کند، روزه‌اش را گشوده است.»(2)
پی‌نوشت‌ها:
1- فضائل‌الاشهر الثلاثة، ص 122.
2- عوالی الالی، ج 1، ص 263.
//////////////////////////////
ادب عمومی؛ پرهیز از دشنام دادن
مسئله: نه چیز روزه را باطل مى‌کند:
اول: خوردن و آشامیدن،
دوم:جماع،
سوم: استمنا،
چهارم: دروغ بستن به خدا و پیغمبر و جانشینان پیغمبر علیهم السلام،
پنجم: رساندن غبار غلیظ به حلق،
ششم: فرو بردن تمام سر در آب،
هفتم: باقى ماندن بر جنابت و حیض و نفاس تا اذان صبح،
هشتم: اماله کردن با چیزهاى روان
نهم: قى کردن.
ادب عمومی (پرهیز از دشنام دادن):
پیامبر خدا صلی الله علیه و آله فرمودند: وقتی روزه‌داری، دشنام مده و اگر کسی دشنامت داد بگو: من روزه‌ام و اگر ایستاده بودی بنشین ]تا خشمت فرو نشیند[.(1)
همچنین فرمود: «هیچ بنده‌ی شایسته‌ای نیست که دشنامش دهند و بگوید «من روزه دارم، سلام بر تو! آن گونه که دشنامم دادی من تو را دشنام نمی‌دهم» مگر آن که پروردگار متعالی گوید «بنده‌ی من از شرّ بنده‌ی من به روزه پناه برد، من هم او را از آتش پناه دادم».(2)
پی‌نوشت‌ها:
1- کنز العمال، ج 8، ص 508.
2- الکافی، ج 4، ص 88.
////////ادب عمومی؛ پرهیز از هرچه خدا آن را خوش ندارد
مسئله:
اگر روزه‌دار عمداً چیزى بخورد یا بیاشامد، روزه او باطل مى‌شود، چه خوردن و آشامیدن آن چیز معمول باشد مثل نان و آب، چه معمول نباشد مثل خاک و شیره‌ی درخت، و چه کم باشد یا زیاد، حتى اگر مسواک را از دهان بیرون آورد و دوباره به دهان ببرد و رطوبت آن را فرو برد، روزه‌ی او باطل مى‌شود، مگر آن که رطوبت مسواک در آب دهان به طورى از بین برود که رطوبت خارج به آن گفته نشود.
ادب عمومی (پرهیز از هرچه خدا آن را خوش ندارد):
امام سجاد علیه السلام در دعای خویش هنگام ورود ماه رمضان می‌فرماید: «خداوندا... ما را بر روزه‌داری این ماه یاری کن، با نگه‌داشتن اعضا از نافرمانی‌ات و به کارگیری آنها در آنچه خشنودت می‌سازد، تا آن که با گوش‌هایمان به بیهوده گوش نسپاریم و با چشم‌هایمان به بازیچه نشتابیم و دستان خویش را به آنچه ممنوع است، نگشاییم و با گام‌هایمان به سوی آنچه حرام است، راه نپوییم و تا آن که شکممان جز از آنچه حلال کرده‌ای، پر نشود و زبان‌هایمان جز به آنچه فرموده‌ای، گویا نشود و خود را جز در آنچه ما را به پاداش تو نزدیک می‌سازد، به زحمت نیفکنیم و جز به آنچه از کیفرت باز می‌دارد، نپردازیم. (1)
پی‌نوشت:
1- صحیفه‌ی سجادیه، دعای 44.
