نامة امام حسین علیه السلام به برادرش محمد حنفیه مِنَ الحُسَینِ بنِ عَلیّ إلَی مُحمّدِ بنِ عَلیّ وَمَنْ قِبّلّهُ مِنْ بَنِی هاشِمٍ أمّا بَعدُ فَکَأنّ الدُّنیا لَمْ تَکُنْ وَکَأنّ الآخِرَهَ لَمْ تَزَلْ.[1]
مقدمه : بحث ما دربارة نامه های امام حسین بود. یکی از آن نامه ها، نامه ای است که امام آن را از کربلا به برادرش محمد حنفیه نوشته است، این نامه هم در بحار آمده، هم در تاریخ طبری و هم در جاهای دیگر.
جهان بینی اهل بیت نسبت به دنیا و آخرت
امام در این نامه دو جمله بیشتر نیاورده: «فَکَأنّ الدُّنیا لَمْ تَکُنْ وَکَأنّ الآخِرَهَ لَمْ تَزَلْ»؛ من اصلاً فرض می کنم که از ابتدا دنیایی نبوده و از اول برای ما آخرت و قیامت بوده است. این نامة دو جمله ای چه می خواهد بگوید؟ در واقع این نامه می خواهد جهان بینی یک انسان را نسبت به دنیا و آخرت بیان کند، و این که این دنیا معبر است، مزرعه است و موقّت است. اگر انسان نگاهی به تاریخ بکند می بیند که چقدر افراد، شخصیت ها و بزرگان آمدند و رفتند و دیگر الان در بین جامعه نیستند. اگر کسی از همان ابتدا نگاهش به دنیا نگاه معبر باشد؛ یعنی محل عبور، هیچگاه به آن دل نمی بندد. مثلاً وقتی شما می خواهید به مشهد بروید در مسیر راه ممکن است از ده شهر دیگر عبور کنید، از داخل ماشین نگاهی به آن شهرها هم می کنید یا حداکثر ده دقیقه هم توقف می کنید؛ اما هیچ گاه نگاهتان به آن شهرها نگاه محل اقامت نیست، می گویید ما می خواهیم به مشهد برویم این ها محل عبور است. پیغمبر خدا در یک نصیحتی به اباذر می فرماید:«کُنْ فِی الدُّنیا کَأنَّکَ غَریبٌ وَ کَأَنَکَ عَابِرُ سَبیلٍ»[2]؛ در دنیا نسبت به دنیا مثل مسافرانی باشد که از یک شهری عبور می کنند، نگاهی می کنند و عبور می کنند. هیچ گاه نگاهت، نگاه ماندگار و مستمر نباشد. ادامه مطلب...
سعادت و فلاح (شکوفایی) سعادت یعنی رسیدن به اموری که هیچگونه ندامت و پشیمانی ندارد و مطلوب بدون قید و شرط انسان است.سعادت یعنی لذت ، موقعیت و نیل به آروزها. آیات: واما الذین سعدوا ففی الجنته خالدین فیها ما دامت السموات والارض الا ما شاء ربک عطا غیر مجذوذ (اما کسانی که خوشبخت شده اند تا آسمان ها و زمین پا برجاست در بهشت جاودانند مگرآن چه پروردگارت خواهد که این بخششی است ناگسستنی (هود108) روایات:1- قال الصادق (ع) السعید من وجد فی نفسه خلوه شغل بها(البحار78/203/35) (خوشبخت کسی است که در نفس خود فراغتی یابد و به کار اصلاح آن پردازد. 2-قال علی (ع) درک السعاده بمادره الخیرات و الاعمال الزکیات (غررالحکم 4/23)رسیدن به خوشبختی با شتافتن به انجام کارهای خیرو اعمال شایسته میسراست. 3-قال الهادی فی زیاره الجامعه: سعد من والاکم و هلک من عاداکم زیارت جامعه کبیره (هرکسی ولایت شما اهل بیت را پذیرفت خوشبخت شد و هرکس با شما دشمنی کرد نابود شد. اهمیت : نیل به سعادت همت عالی همه اولیا و انسان های بزرگ است ؛ بلکه همت عالی هر انسان به حساب می آید اگر چه کم استعداد و ضعیف باشد و منتهای خرمندی و هوشمندی است. راه تحصیل:- شناخت عوامل سعادت از دیدگاه روایات اهل بیت (ع) خالی بودن دل از حسد و کینه توفیق عمل نیک متدین مرکبی راهوار و خانه ای وسیع داشتن درآمد روزانه اینکه محل کسب انسان ، در شهرخودش باشدصالح بودن هم نشینان انسان ادامه یافتن عبادت.
اسرارجاودانگی نهضت عاشورای حسینی
مشیت الهی بر تحقق نهضت عاشورا و تداوم آن / از زمان حضرت آدم (ع) تا عصر وقوع حادثه عاشورا انبیا و ائمه معصومین (ع) پیوسته یادآور آن واقعه بوده اند و حتی به ذکر جزئیات آن پرداخته اند. این پیش بینی ها همه و همه الهام گرفته از گفتگویی الهی با پیام آورانش ، به ویژه آخرین و برترین آنان پیامبر خاتم (ص) در رابطه با واقعه جانسوز عاشورا و شهادت امام حسین بوده است که ما در ایجا به بعضی موارد اشاره می کنیم .
در تفسیر آیه «فلتقی آدم من ربه کلمات .....(بقره 2 آیه 37 روایت شده است که حضرت آدم برساق عرش نام پیامبر و امامان علیهم الاسلام را دید و جبرئیل به او تلقین کرد که (هنگام توبه و مناجات ) بگو «یا حمید به حق محمد، یا عالی به حق علی ، یا فاطر به حق فاطمه ،یا محسن به حق الحسن و الحسین و منک الاحسان» ادامه مطلب...
اعلام برنامه عزاداری هیئت زنجیر زنان ابا صالح المهدی خلخالیهای مقیم صفادشت
با عرض تسلیت بمناسبت شهادت حضرت امام حسین (ع)
برنامه عزاداری آن بزرگوار بشرح ذیل میباشد:
زمان : روز پنج شنبه مورخه25/08/91از ساعت 8الی 30/22 شب
با سخنرانی : حجت الاسلام والمسلمین حکیمی فر
مکان : حسینه اعظم اباصالح المهدی مشکولی های مقیم صفادشت برگزار خواهد شد.
چرایی شفاعت
پرسش ؛ با وجود این که در اسلام اصل ، عمل انسان است و در آخرت بر اساس عمل هرکس به او پاداش یا جزا داده می شود ، شفاعت در آخرت چه معنایی پیدا می کند؟ با این که عمل انسان ، مدار سعادت و شقاوت اوست .
علامه جعفری : این مطلب ، صد درصد صحیح و درست است . اصل با عمل انسان است . اما خدای بزرگ در درون ما یک قدرت بازسازی قرار داده است که :
من عمل منکم سوء بجهاله ثم تاب من بعد و اصلح فانه غفور رحیم (سوره انعام آیه 54 کسی که از شما به نادانی عملی را انجام داد ،پس توبه کرد.
مضمون آیه شریفه این است که اگر کسی اشتباه و بدی مرتکب شد و سپس توبه کرد و جبران نمود ، خدا او را می بخشد . اگر کاخ شخصیت آدمی ویران می شود و حتی یک آجر آن بماند .
اگر بخواهد می تواند با یک اتصال به خدا و با یک آجر دوباره آن کاخ شخصیت را بسازد . این است عظمت و بزرگی انسان اگر حتی یک آجر از آن کاخ ویران شده شخصیت به وسیله گناه ، باقی بماند . باز اگر توبه دقیق بکند جبران می شود . در این جا عمل چه شد ؟ عمل و شخصیت بازسازی شد . قبل از شفاعت توبه است. قبل از شفاعت ، توبه حقیقی ، انسان ها است / به شرط اینکه حق الناس نباشد ، اما درگناهان صغیره و..... شفاعت نصیب انسان می شود در یک روایت هم ذکر شده است ؛ که ائمه فرمودند: اگر شما خودتان را به ما برسانید ، از شفاعت برخورد دار خواهید شد. اگر بین ما و شما ، خدای ناخواسته ، فاصله به قدری شد که ما نگاه کردیم و دیدیم فاصله بین ما و شما زیاد است مثلا شخصی قائل است ما در مقابل این صاحب خون چه کار می توانیم انجام بدهیم؟ در محضر حکیم جعفری ص203
عزت و ذلت در سخنان نورانی سالار شهیدان //امام (ع) با شعارهایی که در روز عاشورا مطرح فرمودند اهداف قیام مقدس خود را تببین کرد؛ و بر ما پیروان آن حضرت واجب است که آن شعارها را زنده نگداریم . امام راحل قدس سره فرمود: «باید محرم و صفررا زنده نگهداریم به ذکر مصائب اهل بیت علیهم السلام که با ذکر مصائب اهل بیت (ع) زنده مانده است این مذهب تا حالا»صحیفه نورج15ص203 / در روز عاشورا که دشمنان اسلام از هر سو امام حسین (ع) را محاصره کردند و یاران و اصحاب فداکار او را به شهادت رساندند، شعار امام حسین (ع) این بود که «موت فی عز خیر من حیاه فی ذل » (بحارالانوارج44.ص192) یعنی ،مرگ با عزت بهتر است از زندگانی با ذلت » و در هنگام حمله به صوف دشمن این شعار حماسی را می خواند:«الموت اولی من رکوب العمار و العاراولی من دخول النار(بحارالانوارج44ص192) مرگ در نزد من ، از ننگ ذلت و پستی ، بهترو محبوب تراست و پذیرش ننگ بهتراز داخل شدن در آتش است. ادامه مطلب...
برچسب ها : جوان ودینعرت و ذلت در زبان امام حسین
هجرت و جهاد حسینی (ع) حضرت سید الشهدا (ع) نیز در قیام و جهاد خویش ، آن گاه شب 28 رجب سال سال 60 هجری ، از بیم دشمن اموی شبانه با اهل بیت خیش ، شهر پیامبر (ص) و موطن مالوف خویش «مدینه» را ترک می گوید . تا بتواند به دعوت مردم عراق لبیک گوید و به اصلاح ، در امت جدش به وجود آورد و به سیره جد و پدرش امیرالمومنین (ع) رفتار نماید . آن طور که در کتاب ها اشاره و گاهی تصریح شده ، امام حسین (ع) شعار داستان قیام و هجرت موسی بن عمران (ع) را زمزمه می کرد (موسوعه کلمات امام حسین ص269)«فخرج منها خائفا یترقب قال رب نجنی من القوم الظالمین» (قصص /28/آیه 21/قیام و هجرت حسین (ع) وارث ابراهیم و موسی (ع) و محمد (ص) ، که از بیم جان و برای مبارزه با ظلم و ستم «مدینه » را ترک می کند، با هجرت و قیام انبیا (ع) این وجوه مشترک را دارد:1- نان برای خدا هجرت وقیام کردند ؛و حسین (ع) نیز در همان مسیر گام برداشت.2- قرآن و هجرت و قیام ابراهیم (ع) را اسوه معرفی می کند و حسین (ع) این الگو را ملاک کار خویش قرار می دهد3- بعضی از آنان شبانه از وطن سر به صحرا گذاشتند و حسین (ع) نیز شبانه مدینه را ترک گفت.4- بعضی از پیامبران ، زن و فرزندو خویش را همراه داشتند و حسین (ع) نیز همسر ، خواهران ، برادران ، جوانان، پیران و حتی کودکان خود را به همراه داشت . 5-آنان از ناامنی وطن و برای استمرار مبارزه با ظلم ، شهر و دیار خود را رها کردند ، چنان که حضرت سیدالشهداء (ع) از بیم مزدوران اموی در وطن و حفظ جان خود، و استمرار مبارزه با آنان نخست از مدینه به مکه هجرت نمود و پس از اقامت 125 روز در جوار «حرم امن الهی » که احیانا در صدد تهیه عده و عده بود ، و این امکانات نیز به طور مطلوب فراهم نشد، ناچار«مکه» را به سوی «عراق» و سرانجام کربلا ترک کرد. ادامه مطلب...
برچسب ها : جوان ودینهجرت و جهاد حسینی
امام صادق ع می فرماید روزی پیامبر به حضرت جبرئیل فرمود ؛ مرا موعظه کن جبرئیل گفت: 1- ای محمد زندگی کن هرچه خواهی سرانجام تو می میری
2- دوست داشته باشد هرچه را که خواهی بعد از مدتی از آن جدا خواهی شد
3- عمل کن آنچه را که می خواهی روزی آن اعمال را ملاقت خواهی کرد
4- شرف مومن بپاخواستن نماز و او اوست در شب
5- عزت مومن نگهداری خویش از آبروی مردم است .
|
عوارض استشها در زنان و استمناء درمردان چیست؟و چه عاملی باعث تشدید آن وچه عاملی باعث ترک آن می شود؟ |
|
» در مورد عمل خودارضایی یا استمنا و استشها باید توجه داشت که این عمل در هر صورت حرام و از گناهان بزرگ است و تنها راه ارضای مشروع غریزه جنسی براى فرد فقط از طریق ازدواج و نزدیکى با همسر شرعی خود می باشد. |
منبع : http://www.porseman.org/q/showq.aspx?id=8515 |
