امام مجتبى ع خطاب به افرادی که فلسفه صلح حضرت با معاویه را درک نمی کردند و حضرت را سرزنش می کردند، اینچنین اظهار نمودند: واى بر شما! آیا مى دانید چرا من چنین کردم ؟ قسم به خداوند، کارى که من انجام دادم، براى شیعه از هر عملى و از هر برنامه اى بهتر و سودمندتر بود، آیا نمى دانید که من امام و رهبر واجب الا طاعه شما مى باشم و مگر نمى دانید که من یکى از دو سیّد جوانان اهل بهشت مى باشم، که جدّم رسول خدا ع بارها به آن تصریح نموده است ؟ در این هنگام جمعیّت حاضر گفتند: بلى، قبول داریم . حضرت در ادامه فرمود: و آیا مى دانید هنگامى که حضرت خضر ع آن کشتى را سوراخ و معیوب نمود و نیز آن دیوار را تعمیر و اصلاح کرد و آن غلام را به قتل رسانید، موجب سخط و ناراحتى حضرت موسى ع قرار گرفت ؟ آرى چون در آن لحظه فلسفه و حکمت آن سه کار براى حضرت موسى ع مخفى بود، ولى در پیشگاه با عظمت پروردگار کارى صحیح و مفید بود. و سپس افزود: و آیا مى دانید که ما اهل بیت عصمت و طهارت در مقابل طاغوت هاى زمان قرار گرفته و مى گیریم ؛ که باید نسبت به تصمیمات و انجام امور سیاسى و اجتماعى، مصلحت اندیشى کنیم ؟ ولیکن بدانید هنگام ظهور و قیام مهدى موعود، امام زمان ع چنین نخواهد بود، و حضرت عیسى مسیح ع به امامت او نمازش را به جماعت مى خواند.
اکمال الدّین شیخ صدوق : ص 315، ح 2، احتجاج : ج 2، ص 67، ح 157، علل الشّرایع : ص 211، ح 2، با کمی تفاوت در الفاظ.
