تقدیم به :
حضرت بقیّةاللهّ الاعظم "عج"
ابرمرد عقلانیت در آخرالزمان
پیش نوشتار
یکى از مصیبتهاى بزرگى که ابناى بشر، در این عصر به آن گرفتار هستند، عدم تفکّر در هدفگرایى بلند مدّت، براى خود است و علّت آن به بىتوجهى نسبت حقیقت وجودىاش برمىگردد. در فکر ساختن دنیاى بهتر و گسترش آن بىوقفه تلاش مىکند ولى اندیشهاى براى بهترکردن آخرت خویش ندارد. آنقدر غرق در حیات زودگذر خود شده است که فراموش کرده براى اینجا آفریده نشده، بلکه گوهر عظیم خلقت یعنى عقل را گم کرده و به علمِ تا کنار گور بسنده نموده؛ این وضعیت عمومى آدمیان مىباشد. اگر در هر یک میلیون انسان یک نفر اینگونه نبود، قابل ذکر نیست. گردانندگان پر مدّعاى با تدبیر جهان، که با راه غیر عقلانى به حکومت مستند و با دیدِ خود همه چیز را مىنگرند، زحمت ذرّهاى فکر کردن را به خود نمىدهند که چگونه خود و بردگان تحت سیطرهىشان را لحظاتى آزاد کنند تا بیرون از زمین را بنگرند و بفهمند باید به فکر آبادانى بود ولى نه فقط تا آخرین نفسها در اینورِ گورستان بلکه غیر از اینجا، مکان و جهان دیگرى هست که آنجا راآنگونه که باید باشد، لازم است بسازیم؛ گلستان کردن آنجا مهمّ است نه این کوچستان. تعقّل نکردن، دلیلى بر مشغولیّت ذهن و فکر مابه زندگى روزمرّهى تکرارى است. شاید در خبرها شنیدهباشید که در انگلستان از هر ده نفر یک نفر مىداند چگونه تخممرغِ آبپز تهیه کند؛ وقتى بشر امروز در کشورى پیشرفته! حتّى چنین عملى را نداند، چقدر نسبت مسایل دیگر بهخود زحمت فکرکردن مىدهد؟ انحطاط فکرى و بىخِرَدى در جهان، نتیجهى اشتغالِ بىوقفهى انسان، به آن دسته از امورى است که عقل آدمى را به بىهوشکدهى پنهانى سپرده و معلوم نیست کىْ از این حالت و مُردگىمتحرّک بیرون مىآید؟ ادامه مطلب...
