حکـــــــــــــــــــــــــــمــــــــــــــــــــــــــت

 آیات و روایاتی که در مورد آسمانهای هفتگانه وارد شده اند بسیار زیادند به طوری که اگر روایات مربوط به آن یکجا جمع شوند کتابی حجیم را تشکیل می دهند. تفسیر این گونه آیات و روایات نیز کار آسانی نیست و اکثر مفسّرین از تفسیر شایسته ی این گونه آیات و روایات فرومانده اند. برخی از مفسّرین معتقدند که این آسمانها ، آسمانهای مادّی هستند و هر کدام ، آن را به گونه ای تبیین کرده اند. مثلا برخی گفته اند مراد از هفت آسمان ، هفت طبقه ی جوّ است ؛ و برخی دیگر نیز بر اساس نجوم قدیم ، گفته اند مراد از آن ، هفت سیاره ی منظومه شمسی می باشد ؛ که با چشم غیرمسلّح دیده می شوند؛ یعنی خورشید، عطارد، زهره، ماه،‌ مریخ، زحل و مشتری . برخی نیز گفته اند: مراد از هفت آسمان ، هفت فلکی هستند که این اجرام هفتگانه روی آنها مستقرّند. برخی از اندیشمندان نیز گفته اند هفت سیاره مثل زمین ، در عالم وجود دارند که هر کدام نیز آسمانی برای خود دارند، برخی نیز گفته اند کلّ عالم ما که متشکّل از میلیاردها کهکشان است آسمان اوّل می باشد ؛ و این عالم ما ،خود داخل یک عالم مادّی دیگری است ؛ آن عالم نیز داخل در عالم مادّی دیگری است ؛ تا برسد به عالم هفتم ؛ این تفسیر ، شبیه فرضیه عوالم پیازی است ، که زمانی در کیهان شناسی مطرح بوده است. برخی نیز احتمال داده اند که آسمان اوّل ، همین عالم سه بعدی ما و آسمان دوم ، عالمی چهاربعدی است و آسمان سوم، پنج بعدی و ... و آسمان هفتم،‌عالمی 9 بعدی می باشد ؛ و چون هربُعد برتری بر بُعد پایینتر یک نحوه احاطه دارد ، بنا براین آسمانهای هفتگانه به نحو خاصّی تو درتو خواهند بود ؛ اما نه مثل تو درتو بودن دو شیء سه بعدی ؛ البته ممکن است طبق نظریه نسبیّت عامّ اینشتین در فیزیک و فلسفه حکمت متعالیه ملاصدرا ، زمان را هم جزء ابعاد شمرده این عالم محسوس ما را چهاربعدی دانست ؛ که در آن صورت آسمان هفتم ده بعدی خواهد بود ؛ و جالب این است که امروزه در فیزیک نظری بحث عالم ده بعدی نیز مطرح شده و از نظرات جدّی و زنده بین فیزیکدانهای امروزی است.  ادامه مطلب...