در سیر? هم? ائمّ? طاهرین«سلام‌‌‌‌الله‌‌‌‌علیهم» داریم که بعد از نیمه شب، همیان به دوش می‌‌‌‌گرفتند و در خان? فقرا را میزدند و به آنها کمک می‌‌‌‌کردند. در روز نان میپختند و در نیمه شب به فقرا می‌‌‌‌بخشیدند.
چه کسی می‌‌‌‌تواند ادعا کند که به یاد دیگران است و به همنوعان خود خدمت می‌‌‌‌کند؟ اساساً قسم سوم تعاون، یعنی اینکه نوکر مردم باشیم. همه باید نوکر یکدیگر باشیم. این مطالب که ما حمل بر استحباب میکنیم را به صورت جدی از ما خواسته‌‌‌‌اند ولی در زمان فعلی اهمیّت لازم را ندارد. اصلاً معنای «یأتی بدین جدید» همین است. امام زمان«ارواحنافداه» دین جدید می‌آورند. آن حضرت مبیّن قرآن و روایات هستند و دین جدّ خود را زنده خواهند کرد و یکی از مواردی که مغز دین است و ایشان احیاء می‌‌‌‌کنند، عمل به قانون مواسات است.
* آنچه نمی‌‌‌‌دانیم، انکار نکنیم
من یک تقاضا از شما دارم؛ اگر به قانون مواسات عمل نمی‌‌‌‌کنید، لا اقل منکر آن نشوید. اکنون که روح تعاون در جامعه حاکم نیست، منکر بیش از هزار روایت نشوید. یک دفعه حضرت امام«قدّس سرّه» چندین مرتبه در درس میگفتند و بعضی اوقات هم در این اواخر، به مرحوم احمد آقا نامه نوشتند که یک چیزهایی هست که ما بلد نیستیم، پس لااقل منکر نشوید. این خیلی حرف خوبی است.
در خصوص علومی نظیر فلسفه و عرفان نیز همین فرمایش حضرت امام کاربرد دارد. تو فلسفه بلد نیستی، خوب بلد نباش، اما دیگر منکر نشو و علیه فلسفه چیزی ننویس. یک دفعه حضرت امام در درس عصبانی بودند و میگفتند: «ما أدراک من صدر المتألهین». متأسفانه عرفان‌‌‌‌های کاذب و نوظهور، جای عرفان حقیقی را گرفته و برخی به سبب آنکه از عرفان واقعی و حکمت متعالیه، چیزی نمی‌‌‌‌دانند و در این زمینه، مطالعه و تحقیق لازم را ندارند، بر ضدّ فلسفه و عرفان حرف می‌‌‌‌زنند یا مطلب می‌‌‌‌نویسند. به قول حضرت امام«قدّس سرّه»، وقتی بلد نیستیم، داعی نداریم که منکر شویم.
* اگر خدمت نمی‌‌‌‌کنید، لااقل آزار نرسانید
تقاضای دیگری که امروز از شما دارم، این است که به خاطر امام زمان«ارواحنافداه» و به خاطر حضرت زهرا«سلام‌‌‌‌الله‌‌‌‌علیها»، اگر خادم یکدیگر نیستید، غیبت پشت سر هم نکنید. چرا ما یکدیگر را خراب میکنیم؟ چرا پشت سر یکدیگر حرف میزنیم؟ چرا پشت سر بزرگان حرف میزنیم؟ چرا تهمت به بزرگان میزنیم؟ نوکری بزرگان را نکنید، اما دیگر غیبت و تهمت و شایعه و اینها هم نسبت به آنان نداشته باشید. این کفر است، ذنب لا یغفر است.
من در زمان طاغوت که هنوز انقلاب پیروز نشده بود، در در درس اخلاق که دو سه هزار نفر از طلاب و فضلا در آن شرکت می‌‌‌‌کردند، مکرراً به طلبهها میگفتم که سایر مراجع را برای بالا بردن حضرت امام«قدّس‌‌‌‌سرّه»، تخریب نکنید که تخریب آنان، نه تنها حضرت امام را بالا نمی‌‌‌‌برد، بلکه یک مرجع را از بین می‌‌‌‌برد که به ضرر همه است. میگفتم: مرد آن است که تبلیغ پیروزی انقلاب و تبلیغ حضرت امام را بکند و اما دیگران را زمین زدن، برای چه؟ این را زمان طاغوت، همیشه به طلبهها میگفتم. آن وقت که اخلاق یک رونق و شوری داشت. امروز هم به همه و به ویژه به طلاب و فضلا می‌‌‌‌گویم: چرا تهمت؟ چرا غیبت؟ چرا شایعه و تخریب دیگران؟ اینها کفر است. چرا پشت سر هم غیبت میکنید و چرا همدیگر را مسخره میکنید؟ این روایت میگوید همه باید خادم هم باشیم، اما کار به جایی رسیده که همه دشمن هم هستند. غیبت و تهمت و تخریب شخصیّت، یعنی دشمنی با همدیگر.
اهانت به دیگران، بر اساس روایت صحیح السّندی که در اصول کافی آمده،[8] ولایت انسان را قطع می‌‌‌‌کند. قطع ولایت، معانی متعدّدی دارد که شرح آن در این جلسه امکان ندارد. همین مقدار بدانید که منجر به کفر می‌‌‌‌شود. ما از قانون مواسات و از تعاون گذشتیم، اما دشمنی کردن، تهمت زدن ، شایعه پراکنی، غیبت کردن و مسخره کردن، قانون ضد تعاون است و منجر به کفر خواهد شد. از این رو از هم? شما تقاضا دارم که به قانون تعاون عمل کنید و اگر عمل نمی‌‌‌‌کنید، لااقل ضدّ قانون تعاون در شما نباشد.
«و صلّی الله علی محمد و آل محمد»
پی‌‌‌‌نوشت‌‌‌‌ها
1. توبه / 34
2. توبه / 35
3. بقره / 3-1
4. طلاق / 7
5. الکافی، ج 2، ص 163
6. الکافی، ج 2
