وقتی می خواستم این یاداشت را بنویسم ناخداگاه ؛ به ذهنم خطور کرد ؛ «بابا ایول داریم » تا زمانی که همه جا ساکت و بی سرو صدا است ؛ کسی از کسی نمی پرسه فلانی نانت به چند؟ اما خدا روزی را نیاره که اتفاقی بیفته همه چیز و همه کس با تمام نیرو بسیج می شیم که انگار از اول همین جور بودیم . خواستم بگم بابا گلی به جمالتون ؛ حالا گیرم ؛ از بر و بچ نادان آل نهیان حرفی به میان نمی آمد، انگار نه انگار که ابوموسایی در خلیج همیشه فارس داریم که خودش به اندازه یک تمدن ،حرف برای گفتن داره ، که در سکوت تنهایی خودش به لاکش تپیده و حرفی نمی زند چون سکوت را از اعماق دریا خوب یاد گرفته ؛
خواستم یاد آوری کنم بوموسو که بعد ها گفته شد ابو موسی در کشور ایران با موقعیت خلیج فارس در استان هرمزگان قرار داره ! خواستم بگم حاکمیت ایران بر جزایر ابوموسی، تنب بزرگ و تنب کوچک ریشه در دوره? امپراطوریهای عیلامی، ماد، هخامنشی، اشکانی و ساسانی دارد. در این دوران نظم و امنیت ایرانی (persianpax) بر سراسر این پهنه آبی خلیج فارس و جزایر آن حکمفرما بود. جزایر سهگانه در سال 1908 به طور کامل تحت اشغال بریتانیا به عنوان قیم رسمی امارات متصالحه در آمد اما تا سال 1971 هیچ کدام از دولتهای ایران این اشغال را قبول نداشته و ابوموسی به همراه تنب بزرگ و کوچک در تقسیمات کشوری ایران قرار داشتند. در سال 1971 پس از توافق ایران و بریتانیا و پیش از خروج نیروهای نظامی انگلیس از منطقه و تأسیس کشور امارات متحده عربی، ابوموسی به همراه تنب بزرگ و تنب کوچک پس از نزدیک به 70 سال شکایتهای مداوم دولت ایران علیه اشغالگری انگلیس سرانجام به ایران بازگردانده شد. خواستم بگم ؛ بابا این بار اول اعراب کله خراب نیست که ادعاهای کور و مزخرف در مورد جزایر سه گانه می کنند، یادمان باشد که در سال 1992 پس از پایان جنگ خیلیج فارس ، همچین ادعایی رو کرده بودند. زهی خیال باطل ؛ مردک های غول آسای پوشالی از بس مال مفت پول نفت جزایر مشترک را خورده اند که حالا ، بادی به غبغب انداخته و نعره بدمستی سر دادند که جزایر مال ما است.
آهان می خواستم اینم بگم که راستی تو این مدت چرا ؛ ابوموسی ؛ تنها بود؟!
خواستم بگم ابو موسی برای خودش همچو شیری است در جنوب کشور می غرد؛ یادمان باشد «جزیره ابوموسی» جنوبیترین جزیره ایرانی آبهای خلیج فارس است، این جزیره در 222 کیلومتری بندرعباس و هم چنین در 75 کیلومتری بندر لنگه، در 60 کیلومتری شمال امارت شارجه در امارات متحده عربی واقع شدهاست. و 160 کیلومتر از تنگه هرمز فاصله دارد.
باز یادمان باشد که جزیره ابوموسی یکی از چهارده جزیره استان هرمزگان است که بیشترین فاصله از سواحل ایرانی خلیج فارس را دارد و طول و عرض آن درحدود 5 / 4 کیلومتر است برای اینکه بیشتر توجه کنیم به یاد مان بسپاریم که شهر ابوموسی مرکز جزیره ابوموسی میباشد. ارتفاع آن از سطح دریا هم 46 متر میباشد. دوست من یادت باشه ؛جزیره ابوموسی آب و هوای مرطوب و گرمتری دارد. این جزیره فاقد آب و اراضی مناسب کشاورزی است، ولی کشت و زرع محدودی در آن صورت میگیرد و بیشتر مردم بومی محل به صید ماهی اشتغال دارند.می خواستم باز براتون بگم که ؛ جمعیت ابوموسی، در سال 2010 میلادی، برابر با 2?038 نفر بودهاست.تعداد اندکی از این ساکنان شهروندان امارات هستند که بر اساس قراردادی میان ایران و امارات حق اقامت دائم در ابوموسی را دارند، همزمان با ورود آقای احمدی نژاد رئیس جمهور به این جزیره که با استقبال با شکوه اهالی مواجه شد . اما چرا این قدر دیر ...... آیا نمی شد این سفر ها در دولت های قبلی هم انجام می گرفت، مگر نه اینست که جزیره ابو موسی خودش به تنهای اندازه امارات است ؛ اینگونه غریب باشد. خواستم بگم یادمان باشد ؛ این جزیره در اسناد تاریخی و نقشه ها با نام بوموو BoumOuw بوم+اوو Aouw یعنی آب (معرب آن بومف) و با نام گپ سبزو (به معنای جای سبز) و بوم سوز یا بوموسو BoumSou. ثبت شده (بوم به معنی مکان است و «سو» چند معنی دارد سو Souw مخفف سوز Souz نام یک نوع سبزی است و بطور کلی نیز در زبان فارسی کهن معنی سبز میدهد و در مجموع میتوان آن را به معنای زمین سبزنامید). نام ابوموسی یک نام جدید میباشدو سابقه آن به حدودبیشتر از یکصد سال قبل برمی گردد که یکی از ساکنان بنام ابوموسی این نام را بجای بوموسو BoumSou رایج ساخت. یادمان باشد که ؛ سهراب بناوند با اشاره به موقعیت ابوموسی بهعنوان یکی از مناطق نمونه گردشگری،گفته که ایجاد زیرساختهایی مثل مکانهای اقامتی، هتلها و تفرجگاهها زمینه انتخاب مکان مناسب برای ایجاد بازارچه صنایع دستی را فراهم خواهد کرد.این مقام مسوول این را هم گفته است که صنایع دستی هر منطقه نقش موثری در جذب توریست و گردشگر به آن خطه داره .
ای کاش یادمان می بود ؛ تجلیل از بانوان و مردان زحمت کش ابوموسایی ؛ نه اکنون بلکه در همه ادوار باید صورت می گرفت ، آقایان مسئول ، بهتر نیست شهر و روستاهای دورِ دور را به خودمان نزدیک کنیم ؛ حتما باید منتظر باشیم تا آل نهیانی که خود ارزنی نمی ارزد به لطف نفت چاه های مشترک آوازی سر دهد ؛ بفکر بیافتیم ؛ بابا شهر و شهرک و شهرستان های همچون ابوموسی زیاد داریم .