حضرت محمد باقر (ع) در سال 57 هجری در مدینه چشم به جهاد گشودند، نام مبارکشان محمد؛ کنیه اش ابوجعفر است، و بسیاری از القاب وی اشاره به مقام علمی و معنوی ایشان دارد. این القاب عبارتند از:
پدر بزرگوارشان علی بن الحسین (ع) چهارمین ستاره درخشان آسمان ولایت و امامت می باشد و مادر گرامیشان ام عبدالله ، دختر امام حسن مجتبی (ع) می باشد و از این جهت او اولین فردی است که هم از نظر مادر و از طرف پدر فاطمی و علوی بوده است. لذا درباره آن حضرت گفته اند : علوی من علویین و فاطمی من فاطمیین و هاشمی من هاشمیین .
امام محمد باقر در طول دوران حیات مقدسشان با خلفای بنی الامیه همچون ولیدبن عبدالملک (86-96) سلیمان بن عبدالملک (96-99) عمربن عبدالعزیز (99-101) یزیدبن عبدالملک (101-105)هشام بن عبدالملک (105-125) معاصر بودند.