* حضرت امیر که بنده خداست با دشمنش این طور رفتار میکند خدای امیرالمومنین چه کار میکند؟ امیرالمومنین میفرماید: که من عفو میکنم، بیاییم یک ذره از آقایی و گذشت امیرالمومنین داشته باشیم. حضرت امیرالمومنین می فرماید: «قلة العفو أقبح العیوب و التسرع إلى الانتقام أعظم الذنوب» (عبدالواحدبن محمد تمیمی آمدی/ غررالحکم/ ص:465). کم گذشت کردن از زشتترین عیبهاست. «وَ لَوْ یُؤاخِذُ اللَّهُ النَّاسَ بِما کَسَبُوا ما تَرَکَ عَلى ظَهْرِها مِنْ دَابَّةٍ» (فاطر: 45). اگر ما بخواهیم اهل زمین بخاطر کارهایشان مواخذه کنیم نباید بگذاریم یک جنبنده روی زمین بماند. خدا گذشت میکند، اهلبیت از دشمنانشان گذشت میکردند. شما از دوستت، رفیقت، همسرت، فامیلت گذشت نمیکنی. کم گذشت کردن از بزرگترین عیبهاست و سرعت گرفتن به انتقام از بزرگترین گناهان است. گذشت کنی که خیلی بهتر است اما اگر نمیتوانی گذشت کنی به خدا واگذارش کن. حضرت در خطبه متقین میفرماید: متقین کسانی هستند که «وَ إِنْ بُغِیَ عَلَیْهِ صَبَرَ حَتَّى یَکُونَ اللَّهُ هُوَ الَّذِی یَنْتَقِمُ لَهُ نَفْسُهُ مِنْهُ فِی عَنَاءٍ» (ابن ابی الحدید/ شرحنهجالبلاغة/ ج10/ ص:146). که وقتی کسی اینها را اذیت میکند به خدا واگذارش میکنند که خدا خودش حقش را بگیر. ما وقتی کسی به ما متلک گفته ده تا متلک بارش میکنیم نه تا هم بدهکار میشویم.
یعنی باید خیلی گذشت کنی اصلا در اگر گذشت نباشد نمیشود زندگی کرد. هر چقدر در زندگی گذشت زیاد باشد زندگی شیرینتر می شود. اگر بخواهی گیر بدی اصلا کار پیش نمیرود. خدا در قرآن میفرماید که اگر گیر بدهم باید یک جنبندهای روی زمین نباشد همه را از بین ببرم. خداوند متعال میفرماید:
* محبت اهلبیتعلیهمالسلام نسبت به شیعیانشان
بزرگی میفرمود: امامهای ما، شیعیانشان را از جان خودشان بلکه بیشتر از جان خودشان دوست دارند. یعنی خودشان را در فشار و رنج قرار میدادند که شیعیانشان در رفاه باشند. امام هفتم حاضر شد زندان رود شکنجه ببیند ولی شیعیانش بلاء نبینند شکنجه نبینند. وقتی دستهای حضرت را بسته بودن به مسجد میبردند و حضرت زهراء آن طور آزرده خاطر به دنبال مولا بودند در آن لحظات حساس امیرالمومنین و حضرت زهراء مواظب بودند که به سلمان و مقداد و ابوذر صدمه نرسد. فرمودند: که اگر من دست به شمشیر بشوم دشمنها این چند تا شیعه را میکشند. خودشان را در نهایت ابتلاء قرار میدادند که دوستانشان اذیت و آزار نبینند
