بسم الله الرحمن الرحیم
اللهمّ نَبّهْنی فیهِ لِبَرَکاتِ أسْحارِهِ ونوّرْ فیهِ قلبی بِضِیاءِ أنْوارِهِ وخُذْ بِکُلّ أعْضائی الى اتّباعِ آثارِهِ بِنورِکَ یا مُنَوّرَ قُلوبِ العار
فین.
خدایا آگاهم نما در آن براى برکات سحرهایش و روشن کن در آن دلم را به پرتو انوارش و بکار به همه اعضایم به پیروى آثارش به نور خودت اى روشنى بخش دلهاى حق شناسان.
شرح دعای روز هجدهم ماه مبارک رمضان
“اللهم بنهنی فیه لبرکات اسحاره و نور فیه قلبی بضیاء انواره وخذ بکل اعضائی الی التباع اثاره بنورک یا منور قلوب العارفین” “خدایا مرا در این روز برای برکات سحرها بیدار و متنبه ساز و دلم را به روشنی انوار سحر منور گردان و تمام اعضا (و جوارحم) را برای آثار و برکات این روز مسخر فرما به حق نور (جمال) خود ای روشنی بخش دلهای عارفان”
(1) اللهم بنهنی فیه لبرکات اسحاره “خدایا مرا در این روز برای برکات سحرها بیدار و متنبه ساز”
“ارزش اسحار ماه مبارک رمضان”
سحرهای ماه مبارک رمضان از ارزش والا و ویژه ای برخوردار است به طوری که اعمال بسیاری در هنگام سحرهای این ماه تاکید شده است، مثل (دعای ابوحمزه ثمالی، دعای سحر، قرائت قرآن، خوردن سحری و...) که از خداوند می خواهیم که ما را در سحرهای این ماه از خواب غفلت بیدار سازد تا بتوانیم از فیوضات و برکات آن بهره مند گردیم. حال شاید در اینجا این سئوال پیش آید که چرا از خداوند، این درخواست را می نماییم؟ که در جواب باید گفته شود که این درخواست ارزشمند از خداوند عزوجل برای این است که انسان در تمام ماههایی که بر او می گذرد از عبادت و اطاعت الهی در وقت سحرها محروم گردیده و به قولی از فیوضاتی که در سحرها می تواند کسب کند، غافل است که همین باعث گردیده که از خداوند بخواهیم که ما را یاری دهد تا از خواب غفلت بیدار گشته و بتوانیم از سحرهای این ماه پربرکت کمال استفاده را نماییم، تا شاید سحرهای این ماه باب فیضی شود برای ماههای دیگر سال، چرا که سحرها نسبت به دیگر اوقات از شبانه روز دارای فضیلت و برتری خاصی می باشند، به طوری که در آن هنگام که اکثر انسانها در خواب غفلت خود فرو رفته اند، عده قلیلی به عبادت و اطاعت خداوند می پردازند که ما نیز از خداوند در این روز خواستاریم که ما را از خواب غفلت بیدار ساخته و مشمول این آیه شریفه قرار دهد: “الصابرین و الصادقین و القانتین و المنفقین و المستغفرین بالاسحار”(1) یعنی “(تقوا پیشه گان) صابران و راستگویان و فرمانبرداران و انفاق کنندگان و استغفار کنندگان در سحرگاهانند” تا بتوانیم به درجات عالی معنوی دست یابیم...
(2) و نور فیه قلبی بضیاء انواره “و دلم را به روشنی انوار سحر منور گردان”
“منظور از نور فیه قلبی بضیاء انواره چیست؟”
منظور از “نور فیه قلبی بضیاء انواره” “در این روز قلبم را به انوار سحر نورانی کن” همان نور هدایت است که بر قلب انسان تابیده می شود و او را از ظلمتهای جهل و نادانی ودوری از خداوند نجات می بخشد و به قول خداوند (عزوجل:) “الله ولی الذین امنوا یخرجهم من الظلمات الی النور”(2) یعنی “خداوند ولی و سرپرست کسانی است که ایمان آورده اند که خارج می کند ایشان را از تاریکی های جهالت (و وارد می کند) به سوی نور و هدایت” که این نور همان هدایتی است که انسان را به مسیر سعادت می کشاند...
“تشعشع انوار الهی در سحر”
سحرهای ماه مبارک رمضان دارای نور خاصی است که اگر بنده ای در آن هنگام به مناجات و دعا با پروردگار خویش بپردازد، آن گاه است که آن نور خاص بر دل آن بنده اثر گذاشته و دیده دل او را روشن و منور می گرداند، به طوری که چیزی جز حقیقت را نمی بیند و نمی پذیرد و از دل او دری باز می گردد به سوی رحمت پروردگار عالمیان که هیچ چیزی جز رضای ذات اقدس او در آن جای نمی گیرد چرا که “الله نور السموات و الارض”(3) یعنی “خداوند نور آسمان و زمین است” و هرگاه دلی از نور اطاعت الهی نورانی گشت هیچ گاه ظلمت و تاریکی در آن راه پیدا نخواهد کرد که ما نیز از خداوند می خواهیم که در این روز به نورانیت سحرهای ماه مبارکش نورانی گرداند...
(3) وخذ بکل اعضائی الی التباع اثاره بنورک یا منور قلوب العارفین “و تمام اعضاء و (جوارحم) را برای آثار و برکات این روز مسخر فرما به حق نور (جمال) خود ای روشنی بخش دلهای عارفان”
“توکل بر ذات اقدس الهی”
در این قسمت از دعا از خداوند می خواهیم که تمام اعضا و جوارح ما را مسخر فرماید تا اینکه به انجام اعمال این روز مشغول گردیده و از آثار و برکات آن بهره مند گردیم، حال می خواهیم بدانیم که منظور از “اعضای مرا مسخر گردان” چیست؟ در اینجا منظور از “اعضای مرا مسخر گردان” به نوعی همان توکل بر ذات اقدس پروردگار است تا اینکه ما را به حسن و نیکوترین ثوابها در این روز موفق بدارد چرا که خداوند متعال عالم به تمام امور است و از هر چیز نهان و آشکار باخبر است “یعلم سرکم و جهرکم”(4) یعنی “می داند (اعمال) نهان و آشکارتان را” و او می داند که چگونه بندگان خویش را راهنمایی نموده و آنها را به نور هدایت منور و نورانی گرداند چنانچه رسول خدا(صلی الله علیه و آله) فرمودند: “ما منکم احد الا و له الشیطان، قالوا “ولا انت یا رسول الله؟ قال و لا انا الا ان الله عزوجل اعاننی علیه فاسلم”(5) یعنی “ابلیس برای هر انسانی شیطانی را گمارده است تا او را بفریبد و یکی از آنان را بر من گمارده است اما خداوند مرا یاری نموده پس از او در امان هستم” که ما نیز در این روز از خداوند به حق نور و جمالش خواستاریم که ما را از شر شیاطین جنی و انسی نجات داده و از آثار و برکات این روز بهره مند سازد.
