هجرت و جهاد حسینی (ع) حضرت سید الشهدا (ع) نیز در قیام و جهاد خویش ، آن گاه شب 28 رجب سال سال 60 هجری ، از بیم دشمن اموی شبانه با اهل بیت خیش ، شهر پیامبر (ص) و موطن مالوف خویش «مدینه» را ترک می گوید . تا بتواند به دعوت مردم عراق لبیک گوید و به اصلاح ، در امت جدش به وجود آورد و به سیره جد و پدرش امیرالمومنین (ع) رفتار نماید . آن طور که در کتاب ها اشاره و گاهی تصریح شده ، امام حسین (ع) شعار داستان قیام و هجرت موسی بن عمران (ع) را زمزمه می کرد (موسوعه کلمات امام حسین ص269)«فخرج منها خائفا یترقب قال رب نجنی من القوم الظالمین» (قصص /28/آیه 21/قیام و هجرت حسین (ع) وارث ابراهیم و موسی (ع) و محمد (ص) ، که از بیم جان و برای مبارزه با ظلم و ستم «مدینه » را ترک می کند، با هجرت و قیام انبیا (ع) این وجوه مشترک را دارد:1- نان برای خدا هجرت وقیام کردند ؛و حسین (ع) نیز در همان مسیر گام برداشت.2- قرآن و هجرت و قیام ابراهیم (ع) را اسوه معرفی می کند و حسین (ع) این الگو را ملاک کار خویش قرار می دهد3- بعضی از آنان شبانه از وطن سر به صحرا گذاشتند و حسین (ع) نیز شبانه مدینه را ترک گفت.4- بعضی از پیامبران ، زن و فرزندو خویش را همراه داشتند و حسین (ع) نیز همسر ، خواهران ، برادران ، جوانان، پیران و حتی کودکان خود را به همراه داشت . 5-آنان از ناامنی وطن و برای استمرار مبارزه با ظلم ، شهر و دیار خود را رها کردند ، چنان که حضرت سیدالشهداء (ع) از بیم مزدوران اموی در وطن و حفظ جان خود، و استمرار مبارزه با آنان نخست از مدینه به مکه هجرت نمود و پس از اقامت 125 روز در جوار «حرم امن الهی » که احیانا در صدد تهیه عده و عده بود ، و این امکانات نیز به طور مطلوب فراهم نشد، ناچار«مکه» را به سوی «عراق» و سرانجام کربلا ترک کرد.
ما زکعبه ، رو به سوی کربلا خواهیم ، کرد کربلا را قبله اهل ولاخواهیم کرد
ازمنای کعبه ،گرامروز رخ برتافتیم، وعده گاه کربلا را ، چون منا خواهیم کرد
بدینسان ، حضرت سیدالشهدا (ع) در پاسخ به دعوت مردم عراق بدان سامان (ره) می سپرد و با اهل بیت خویش در سرزمین کربلا به محاصره سپاه دشمن اموی در می آید و در عاشورای سال 61 هجری نیم روزی به همراه یاران با وفایش شربت شهادت می نوشد.
آری حسینی که برای رضای خدا به هجرت و جهاد اقدام نموده بود، با وجود این که فرزندان و عزیزان خویش را فدای دین کرده بود،خود هم در آخرین لحظه حیات زمزمه می کرد :«اللهم انک تری ما یصنع به ولد نبیک ... صبرا علی قضائک ، یارب لا اله سواک، یا غیاث المستغیثین » (مقتل الحسین (ع) (ص) 375 عبدالرزاق مقرم)
