چرایی شفاعت
پرسش ؛ با وجود این که در اسلام اصل ، عمل انسان است و در آخرت بر اساس عمل هرکس به او پاداش یا جزا داده می شود ، شفاعت در آخرت چه معنایی پیدا می کند؟ با این که عمل انسان ، مدار سعادت و شقاوت اوست .
علامه جعفری : این مطلب ، صد درصد صحیح و درست است . اصل با عمل انسان است . اما خدای بزرگ در درون ما یک قدرت بازسازی قرار داده است که :
من عمل منکم سوء بجهاله ثم تاب من بعد و اصلح فانه غفور رحیم (سوره انعام آیه 54 کسی که از شما به نادانی عملی را انجام داد ،پس توبه کرد.
مضمون آیه شریفه این است که اگر کسی اشتباه و بدی مرتکب شد و سپس توبه کرد و جبران نمود ، خدا او را می بخشد . اگر کاخ شخصیت آدمی ویران می شود و حتی یک آجر آن بماند .
اگر بخواهد می تواند با یک اتصال به خدا و با یک آجر دوباره آن کاخ شخصیت را بسازد . این است عظمت و بزرگی انسان اگر حتی یک آجر از آن کاخ ویران شده شخصیت به وسیله گناه ، باقی بماند . باز اگر توبه دقیق بکند جبران می شود . در این جا عمل چه شد ؟ عمل و شخصیت بازسازی شد . قبل از شفاعت توبه است. قبل از شفاعت ، توبه حقیقی ، انسان ها است / به شرط اینکه حق الناس نباشد ، اما درگناهان صغیره و..... شفاعت نصیب انسان می شود در یک روایت هم ذکر شده است ؛ که ائمه فرمودند: اگر شما خودتان را به ما برسانید ، از شفاعت برخورد دار خواهید شد. اگر بین ما و شما ، خدای ناخواسته ، فاصله به قدری شد که ما نگاه کردیم و دیدیم فاصله بین ما و شما زیاد است مثلا شخصی قائل است ما در مقابل این صاحب خون چه کار می توانیم انجام بدهیم؟ در محضر حکیم جعفری ص203
