رشد،تکامل و یا سقوط یک جامعه به ارزش های اخلاقی حاکم در آن ارتباط تنگاتنگ دارد، زیرا کسی که در صدد رشد تکامل و طی پله های ترقی است با ارزش های اخلاقی امکان پذیر نیست . نوآوری،آینده سازی، وپیدایش تحولات شگرف اجتماعی، سیاسی، اقتصادی، قرهنگی بی آنکه آینده سازان متحول گردند، و در یک بازسازی درونی دچار تحولات درونی و پاک سازی درون از هرنوع آلودگی و تبدیل سیئات به حسنات اخلاقی میسر نخواهد شد .راه، صلاح و رستگاری رسیدن به بهترین ها ، را بدون یک چراغ روسن نمی توان طی کرد و به اوج قله های خوشبختی رسید.جامعه های که قله های بلند را برای ماندگاری طی کردند، جان ودرون خود را متحول کردند، سعی و تلاش خود را در کفه اخلاص گذاشته برای رسیدن به موفقیت کوشیدند و همواره بر داشتن استقلال خود نفس های خود را زیر پا گذاشته اند .همه آن موفقیت ها ،پیروزی ها ، تنها و تنها در سایه اخلاق بود. با راستگوئی و ایثار گری، و با وفای به عهد و پیمان ها ، احترام متقابل ، با جهاد ، پیکار و با صداقت متقابل ، رعایت حق و حقوق دیگران ، داشتن روحیه آزادگی ، نداشتن تعلقات و انتظارات بیجا می تواند جامعه مملو از اخلاق و عاری از هرگونه بی بندباری و بزه کاری را بوجود آورد ، و در سایه همین اخلاق است که سیاست ، عین دیانت و دیانت عین سیایت خواهد شد ، جامعه با اخلاق است که خانواده های با اخلاق را در خود جای خواهد داد و به معنای واقعی ، اگر رقابتی هم هست ، برای سربلندی و آزادی و شرف و عزت آن جامعه است .آقا امیرالمومنین علی (ع) می فرماید: آگاه باشید ، ای بندگان خدا، پرهیزکاران از دنیای زودگذر شما به سلامت گذشتند و آخرت جاودانه را گرفتند، با مردم دنیا در دنیایشان شریک گشتند ، اما مردم دنیا در آخرت آنها شریک نشدند، پرهیزکاران در بهترین خانه های دنیا سکونت کردند و بهترین خوراکی ها ی دنیا را خوردند، و همان لذت هایی را چشیدند که دنیا داران چشیده بودند و از دنیا بهره گرفتند آنگونه که سرکشان و متکبران دنیا بهرمند بودند. سپس از این جهان با زاد توشه فراوان و تجارتی پرسود، به سوی آخرت شتافتند، لذت پارسایی در ترک حرام دنیا را چشیدند و یقین داشتند در روز قیامت از همسایگان خدایند، جایگاهی که هرچه درخواست کنند، داده می شود و هر گونه لذتی در اختیارشان قرار دارد (تاریخ طبری ج6ص3246 و کتاب امالی ص152و153 شیخ مفید)
ادامه دارد.....
