مرد نیکوکارى در حال نشاط و خوشحالى خدمت امام جواد رسید، حضرت فرمود: چه خبر است که این چنین مسرور و خوشحالى ؟
آن مرد عرض کرد: فرزند رسول خدا! از پدر شما شنیدم که مى فرمود: بهترین روز شادى انسان روزى است که خداوند توفیق انجام کارهاى نیک و خیرات و احسانات به او دهد و او را در حل مشکلات برادران دینى موفق بدارد. امروز نیازمندانى از جاهاى مختلف به من مراجعه کردند و بخواست خداوند گرفتاریهایشان حل شد و نیاز ده نفر از نیازمندان را برطرف کردم ، بدین جهت چنین سرور و شادى به من دست داده است .
امام جواد فرمود: به جانم سوگند! که شایسته است چنین شاد و خوشحال باشى! به شرط این که اعمالت را ضایع نکرده و نیز در آینده باطل نکنى .
سپس امام فرمود: «یا ایها الذین آمنوا لاتبطلوا صدقاتکم بالمن و الاذى»
اى آنانکه ایمان آورده اید، اعمال نیک خود را با منت نهادن و اذیت کردن باطل نکنید.
بحار الانوار: ج 68، ص 159.