بسم الله الرحمن الرحیم
اللهمّ وفّر حظّی فیهِ من النّوافِلِ واکْرِمْنی فیهِ بإحْضارِ المَسائِلِ وقَرّبِ فیهِ وسیلتی الیکَ من بینِ الوسائل یا من لا یَشْغَلُهُ الحاحُ المُلِحّین .
خدایا زیاد کن بهره مرا در آن از اقدام به مستحبات و گرامى دار در آن به حاضر کردن و یا داشتن مسائل و نزدیک گردان در آن وسیله ام به سویت از میـان وسیله‌ها اى آنکه سرگرمش نکند اصرار و سماجت اصرارکنندگان.
قرب نوافل
شرح دعای روز بیست و هشتم ماه مبارک رمضان
“اللهم وفرحظی فیه من النوافل و اکرمنی فیه باحضار المسائل و قرب فیه وسیلتی الیک من بین الوسائل یا من شغله الحاح الملحین”
“خدایا مرا در این روز از اعمال نافله و مستحبات بهره وافر عطا فرما و به حاضر و آماده ساختن مسائل (یعنی اموری که مسئول آنم در دنیا و آخرت) در حقم کرم فرما و وسیله مرا بین وسائل و اسباب به سوی خودت نزدیک ساز ای خدایی که سماجت و الحاح بندگان ترا (از کار لطف و جود و بخشش) بازنخواهد داشت”
نمازهای نافله
در شبانه روز برای نمازهای یومیه، نمازهای نافله وجود دارد که انسان به وسیله آنها می تواند به خداوند (عزوجل) بیش از پیش تقرب جوید چرا که نمازهای نافله، نمازهای اضافه بر نمازهای واجب در شبانه روز می باشند که ضعفهای نمازگزار در نمازهای واجب را از نظر توجه و حضور قلب در نماز به سوی خالق یکتا جبران می نمایند...
کیفیت نمازهای نافله
نمازهای نافله غیر از روز جمعه سی و چهار رکعت است که هشت رکعت آن نافله ظهر و هشت رکعت آن نافله عصر و چهار رکعت آن نافله مغرب و دو رکعت آن نافله عشا و یازده رکعت نافله شب (که هشت رکعت آن به عنوان نافله شب و دو رکعت شفع و یک رکعت وتر بوده) و دو رکعت نافله صبح می باشد که در روز جمعه نافله ظهر و عصر هر کدام ده رکعت می شود.
وقت نمازهای نافله
وقت نافله نماز صبح: نافله صبح قبل از نماز صبح باید خوانده شود که زمان آن بعد از گذشتن نصف شب به مقدار خواندن یازده رکعت نافله شب بوده که احتیاط آن است که قبل از فجر اول خوانده نشود مگر آنکه بعد از نافله شب بلافاصله خوانده شود که در این صورت مانعی ندارد.
وقت نافله نماز ظهر: نافله ظهر پیش از نماز ظهر باید خوانده شود که وقت فضیلت آن، از اول ظهر تا موقعی است که آن مقدار از سایه شاخص که بعدازظهر پیدا می شود به اندازه دو هفتم آن شود.
وقت نافله نماز عصر: نافله عصر پیش از نماز عصر خوانده می شود که وقت فضیلت آن تا موقعی است که آن مقدار از سایه شاخص که بعداز ظهر پیدا می شود به چهار هفتم آن برسد.
وقت نماز نافله مغرب: نافله مغرب بعد از تمام شدن نماز مغرب است تا هنگامی که سرخی طرف مغرب که بعد از غروب کردن آفتاب در آسمان پیدا می شود، از بین برود.
وقت نماز نافله عشا: نافله عشا بعد از تمام شدن نماز عشا می باشد که تا نصف شب می توان خواند ولی بهتر است بلافاصله بعد از نماز عشا خوانده شود.
وقت نافله شب: نافله شب را از نصف شب تا اذان صبح می توان خواند و بهتر است نزدیک اذان صبح خوانده شود.
منظور از وفرحظی فیه من النوافل چیست؟
همانطور که می دانیم در انجام هر کاری مخصوصا کارهای نیک و صالح باید از طرف خداوند برای هر بنده ای توفیق حاصل شود تا بتواند آن را انجام دهد، لذا در این روز برای آنکه بتوانیم نمازهای نافله را بجا آورده و از حظ و بهره معنوی آن به طور وافر بهره مند گردیم از خداوند خواستاریم که ما را در این روز از این موهبت بزرگ محروم نگرداند...
(2) واکرمنی فیه باحضار المسائل “و مرا در این روز به آماده ساختن مسائل (یعنی در اموری که مسئول آن در دنیا و آخرت می باشم) در حقم کرم فرما»
منظور از باحضار المسائل چیست؟
هر یک از ما ممکن است که امروز و لحظه ای که در آن نفس می کشیم و پلک می زنیم آخرین لحظات عمر ما باشد و باید بار سفر از این دنیای وانفسا بسته و به عالم آخرت که جاودان و همیشگی است سفر کنیم و آگاهیم که خداوند از ما و از هرچه که در این دنیا با هر مسئولیتی و سمتی انجام داده ایم سئوال و بازخواست خواهد نمود. “ان تبدوا ما فی انفسکم او تغفوه یحاسبکم به الله”(1) یعنی “هرچه که در آشکار و نهان (انجام داده اید) خداوند از شما محاسبه خواهد نمود” و هر کسی نتیجه اعمال خود را می بیند “فمن یعمل مثقال ذره خیرا یره و من یعمل مثقال ذره شرا یره”(2) یعنی “کسی که به مقدار ذره ای کار نیک انجام داده باشد پاداشش را می بیند و کسی که به مقدار ذره ای کار زشتی انجام داده باشد کیفر آن را می بیند که با توجه به آیات و توضیح بالا در می یابیم منظور از “باحضار المسائل” همان آمادگی قبل از مرگ برای پاسخگویی به بازخواستهایی است که از طرف ذات اقدس از انسان می گردد، چرا که همه مسئولیم و داشتن مسئولیت در دنیا بسیار سنگین است و انسان را در عالم آخرت گرفتار بازخواست بیشتری می نماید، که ما از خداوند خواستاریم که در این روز ما را برای حاضر نمودن خود برای چنین روزی یاری نماید...
(3) و قرب فیه وسیلتی الیک من بین الوسائل یا من لایشغله الحاح الملحین “و وسیله مرا بین وسایل و اسباب به سوی خودت نزدیک ساز ای خدایی که سماجت و الحاح بندگان ترا (از لطف وجود و بخشش) بازنخواهد داشت.
منظور از وسیلتی چه می باشد؟
همان طور که می دانیم در آخرت از تک تک اعضای بدن انسان، سئوال خواهد شد که آیا در مسیر طاعت الهی بوده اند یا نه که با توجه به آن در می یابیم شاید منظور از “وسیلتی” در این دعا همان اعضا و جوارح انسان باشد که از خداوند می خواهیم که وسایل (اعضا و جوارح) ما را نزدیک خود سازد. یعنی اعضا و جوارح ما را تابع و فرمانبردار ذات اقدسش گرداند نه تابع شیطان ملعون و رانده شده از درگاهش، که اطاعت و فرمانبرداری از ذات اقدس خداوند مساوی با سعادت جاودانی است، اما نافرمانی از ذات اقدس او شقاوت ابدی است. که ما نیز در این روز از خداوند خواستاریم تمام اعضا و جوارح ما را تابع دستوراتش نموده و از شیطان ملعون دور سازد. ان شاءالله که تابع باشیم.
