آدمی هراندازه که بزرگ می شود بجای اخلاق مداری ، بسوی بی اخلاقی بیشتر سوق پیدا می کند ؛ اصلا من حرفی نمی زنم ؛ بگذارید از زبان کسی این سخن را براتون بیان کنم که تمام عقول بشریت را مدهوش خود ساخت ؛پیامبر اکرم از مسیر عبور می کرد ، چشمش به جمعیتی افتاد که دور شخصی را گرفتند . حضرت نزد آنها رفت و پرسید ، برای چه در اینجا جمع شده اید !؟ گفتند، دیوانه ای در اینجا هست(حرکات او ما را بخ اینجا کشانده است)پیامبر اکرم فرمود: دیوانه حقیقی این شخص نیس بلکه این شخص بینوا ، گرفتار و بیمار است . آیا می خواهید شمارا به ویژگی های دیوانه حقیقی آگاه کنم !؟ عرض کردند: آری ای رسول خدا . فرمود دیوانه حقیقی درارای این نشانه ها است .
الف)با کبر و نخوت، راه می رود(خودبزرگ بین و متکبر است)
ب)به دو طرف خود مکرر نگاه می کند(خود بین و معجب اس)
ج) شانه های خود رابالا و پایین می آورد (خودنماست و عقده حقارت دارد)
د)ازدیگاه خدا آرزوی بهشت می کند با اینکه به گناه خود ادامه می دهد
ه)جامعه، نه از شر او در امانند و نه به خیر او امید وارند .
برخورد های صورت می گیرد که نشانی از اخلاق و اخلاق مداری ندارد بلکه برای از بین بردن خصوصیت های برتر انسانی شروع به ناسزاگویی و پرخاشگری می کنند .... وقتی که اخلاق مداری دربین اشخاص می میرد نشانه های دیوانگی با خصوصیات بالا در آن ظهور و بروز پیدا می کند
