شهر تلاطم داشت، مدینه اکنون به پادگان نظامی تبدیل شده بود که فرماندهی آن را اهل ثقیفه برعهده داشتند؛ گویی آتش دوران جاهلیت از شمشیر های آخته ی اصحاب ثقیفه برای تنگ ساختن عرصه بر ساکنین مدینه مهیا شده بود، انگار اصلا در این شهر پیامبری نبوده است .. که این طورعهده خود را فراموش کرده بودند ... حالا دیگر فرقی نمی کرد ، به قول خودشان نوآوری در اجتماع عده ای در ثقیه کار خود را کرده است . نوآوری در مقابل نص را دستمایه خود قرار دادند و یکی ازدردآورترین دوران تاریخ اسلام ، ظلم و جور های است که بر تنها دختر خاتم المرسلین محمد مصطفی (ص) و امیرالمومنین علی (ع) همسر گرامیش رواداشتند، حق او را غصب ، خلافت پسر عمویش را به یغما بردند ؛ افسوس و صد افسوس که ، مدت زمانی دیر نپایید سخنان رسول رحمت را که در حق دخترش فرمودند: إنَّ فاطِمةَ بَضعَةٌ مِنّی و هِی نورُ عَینی و ثَمَرَةُ فُؤادی ؛ یَسوؤُنی ما ساءَها و یَسُرُّنی ما سَرَّها و إنَّها أوَّلُ مَن یَلحَقُنی مِن أهلِ بَیتی فاطمه پاره تن من و روشنی دیده و میوه دل من است . آنچه او را ناراحت کند مرا ناراحت میکند و آنچه شادش کند ، مرا شاد میکند ؛ او نخستین کس از اهلبیت من است که به من میپیوندد(الأمالی ، صدوق ، ص 575 .) و چه زود از یاد بردند که پیامبراسلام خطاب به امت خود فرمود: إنَّ اللَّهَ یَغضَبُ لِغَضَبِ فاطِمَةَ و یَرضی لِرِضاها به یقین خداوند با خشم فاطمه به خشم میآید و با خشنودی او خشنود میشود، کلام رسول الله هنوز ار در دیوار مدینه به گوش می رسد که بارها خطاب به فاطمه اش فرمودند : فداها ابوها ، و باز تاکید بر امتش که ای مردم همه بدانید؛ اجر و مزد رسالت من تنها مودت با اهل بیت من است ،زهرا ، این گوهر گیتی در زندگی کوتاه اما پر خیر برکت به همه انسان های عالم فهماند که چگونه یک زن می تواند با همه مشکلات و سختیها الگویی تمام نما و اسوه ای پر فضیلت از یک انسان کامل باشد همان طوری که حضرت صاحب الامر امام زمان (عج) در وصف او فرموده است : إنَّ لِی فی إبنَةِ رَسولِاللَّهِ اُسوَةٌ حَسَنةٌ دختر رسول خدا (فاطمه) برای من سرمشقی نیکو است (الغیبه ، طوسی ، ص 286 .) ادامه مطلب...
باتوجه به مراسم باشکوه عزاداری حضرت فاطمه زهرا (سلام الله علیها) در سال جاری، عده‌ای از تفرقه افکنان وهابی ، شب نامه‌ای را در برخی از استان های مرزی کشور توزیع کردند که در آن، شبهاتی را پیرامون شهادت حضرت زهرا (سلام الله علیها) مطرح شده بود و در پایان نوشته شده بود: (تقلید کورکورانه را بگذارید و به تبلیغات تاجران بازار مذاهب و تعصب توجه نکنید خودتان به میدان تحقیق در آیید وحق را ازباطل تشخیص دهید). با توجه به تماس‌های متعدد، تصمیم گرفته شد برای روشن اذهان مسلمانان پاسخ مختصری در اختیار عموم قرار گیرد.
1. چرا حضرت علی (علیه السلام) در آن صحنه هیچ واکنشی از خود نشان نداد ؟
اولا: امام علی (ع) در قدم نخست از خود واکنش نشان داد ؛ چنانچه آلوسی مفسر مشهور اهل سنت در این باره می‌نویسد :
عمر با غلاف شمشیر به پهلوی مبارک فاطمه و با تازیانه به بازوی حضرت زد . فاطمه ، صدا زد : « یا ابتاه » علی (ع) ناگهان از جا برخاست وگریبان عمر را گرفت و بر زمین زد و بر بینی و گردنش کوبید.تفسیر آلوسی :3/124 . ادامه مطلب...
