نامه شهروند کویتی به آیت‌الله العظمی مکارم شیرازیروز عاشورا دیدیم هزاران نفر از زن و مرد به خیابان‌ها ریخته اند و عزاداری می‌کنند و بوی خون فضا را گرفت و عده ای نیز عکس می‌گرفتند و به سراسر دنیا ارسال می کردند!حضرت آیت الله مکارم شیرازی، امروز در آغاز درس خارج فقه خود با اشاره به برگزاری باشکوه مراسم عاشورای حسینی در کشور، گفتند: مراسم عاشورای امسال در تمام شهره با شکوه و عظمت خاصی برگزار شد. درخارج ازکشور نیز چه در بلاد اسلامی، چه غیر اسلامی، دسته‌های عزادارای برپا بود وعلی رغم تلاش دشمنان که با بمب‌گذاری و ترور می‌خواستند مراسم عزای حسینی برگزار نشود، با عظمت خاصی برگزار گردید. ادامه مطلب...
شما تصورش را بکیند اگر بخواهید برای یک کالا در سمع و بصر در رادیو و تلویزیون انجام دهید برای هردقیقه اش باید میلیون ها تومان پرداخت نمایید.
جای تاسف و بسی درد گران است که «لوازم موسیقی شرکت چندملیتی یاماها ی ژاپنی » به رایگان در ایام ماه محرم بصورت فوق العاده در محل مقدسی تبلیغ می شود که برای امام حسین این مراسم برگزار شده است. و صلیب مسیحیت بدون هیچ دغدغه ای در بین عزاداران شیعه ای تبلیغ و با اوزان چند صد کیلویی که بار یک «حمار» است حمل می شود که هیچ گونه تعقلی در پشت سر این گونه رفتار ها نبوده و علی الرغم اینکه روحانیون مجالس کرارا می گویند باز با این حال توسط برخی از افراطیان و بدعت گذاران رواج پیدا کرده . و می کنند و از همین جا باید شرکت یاماها و دنیای مسیحیت مدیون امام حسین باشند .
و اکنون چهل روز از آن واقعه عظیم گذشته است. چهل روز… چهل سال… چهارده قرن گذشته است و کربلا همچنان کربلاست و تازه گذشتن از روز چهلم آغاز یک سالِ کربلایی است…
کربلا صبحی از عقیق و آینه است، دریچهای گشوده است به کرانههای برفی ملکوت. این خاک، خاکِ گریه و توسل است. ابرها دخیلهای سپید فرشتگانند که بر افقِ خاک آویخته شدهاند ـ شش جهت کائنات، ضریح قبر شش گوشه حسین علیهالسلام است. کربلا در زمین نمیگنجد، کربلا در روز نمیگنجد، کربلا وسعتی است، به اندازه تاریخ. درختِ سرخ تشیع در کربلا به شکوفه مینشیند. کربلا کویر نیست، بهار روحانی شهود است. رودخانههای کرامت در کربلا جاری است. چشمه «ولایت» از کربلا میجوشد. نسیم «شفاعت» در کربلا جریان دارد.
کربلا نبض غیرت زمین است، آن روز که زمین به خروش درمیآید و دریا به تلاطم میافتد و کوهها از هم میپاشند… و آه از آسمان که پس از کربلا، چگونه بر ستونهای خود ایستاد و از بار این همه مصیبت شکفته شد؟
آری، چهل روز است که از کربلا میگذرد، امّا داغ حسین علیهالسلام همچنان تازه و تازهتر شده است. کربلا انارستان شهود است. رستاخیز شبنم و گلِ سرخ پر پر است. خورشیدها در کربلا غروب کردند. آیینهها در خاک کربلا مدفون شدند. کربلا آنجاست که خیمه خاندان عشق را آتش زدند و خاک را با پَرِ پروانههای عاشق فرش کردند. کربلا داغی است که بر پیشانی تاریخ مانده است.
کربلا بغضی است که در گلوی زمین سنگ شده است، بغضی که روزی خواهد ترکید و چشمه چشمه خونِ مولا از صخرههای خاک، فوّاره خواهد زد. کربلا رودخانهای است که به دنبال قدمهای موعود جاری است، تا روزی که غرامتِ این خون قطره قطره از یزیدیان گرفته شود. کربلا بیعتی است که تا آمدن موعود همچنان باقی خواهد ماند.
کربلا غیرتی است که خون آزادگان عالم را به جوش میآورد. کربلا خاطرهای نیست که در حافظه خاک، فراموش شود. کربلا منظری است که آسمان را تا قیامت قاب گرفته تا روشنترین گواه موعود باشد.
حالا تمام تقویم، بوی عاشورا میدهد.
کربلا وجدانِ خاک است که هیچگاه نخواهد خفت، حتی اگر چهل روز… چهل سال… چارده قرن… از آن بگذرد…
|
با هم گوشه ای از زیارت ناحیه مقدسه را با امام زمان(عجل الله تعالی فرجه) که صاحب مصیبت بزرگ عاشوراست، |
با هم گوشه ای از زیارت ناحیه مقدسه را با امام زمان(عجل الله تعالی فرجه) که صاحب مصیبت بزرگ عاشوراست،
زمزمه می کنیم باشد که او ما را در غم این مصیبت شریک بداند،
و اشک های ما مرهمی بر دردهای بیکرانش شود:
سلام به غریب غریبان!
سلام بر شهید شهیدان!
سلام بر شیرخواره کوچک!
سلام بر بدن به غارت رفته!
سلام بر جان هاى بلا دیده!
سلام بر لب هاى خشکیده!
سلام بر گونه به خاک آلوده!
سلام بر آن ستمدیده بى یاور!
سلام بر دفن شدگان بی کفن!
سلام بر خون هاى جارىشده!
سلام بر دور افتادگان از وطن ها!
سلام بر اعضاى قطعه قطعه شده!
سلام بر سرهاى جدا افتاده از بدن!
سلام بر کسى که خونش مباح شد!
سلام بر به خاک افتادگان در بیابانها!
سلام بر گریبان هاى چاک چاک شده!
سلام بر سرهاى به نیزه بالا رفته شده!
سلام بر کسى که شاهرگش بریده شد!
سلام بر کسى که پیمانش شکسته شد!
سلام بر کسى که سرش از قفا بریده شد!
سلام بر کسى که خونش به ستم ریخته شد!
سلام بر کسى که جبرئیل به او افتخار می کرد!
سلام بر کسى که در حمایت از دین بى یاور ماند!
سلام بر کسى که محاسنش به خون خضاب شد!
سلام بر کسى که فرشتگان آسمان بر او گریستند!
سلام بر آن کسى که حرمت خیمه گاهش شکسته شد!
سلام بر کسى که میکائیل با او در گهواره سخن می گفت!
سلام کسى که قلبش از مصیبت تو جریحه دار است و موقع یاد کردن تو، اشکش جارى است و خون میگرید!
