مباهله در لغت؛«مباهله» در اصل از ماده «بهل» (بر وزن اهل) بوده و به رها کردن و برداشتن قید و بند از چیزی گفته می شود[1].
مباهله در اصطلاح؛ مباهله در اصطلاح قرآن و روایات و غیر آن ها، به معنای ملاعنه (لعن و نفرین کردن دو طرف به یکدیگر) است؛ این گونه که هرگاه دو گروه یا دو نفر درباره ی مساله ای مهم، مانند مسائل مهم مذهبی با هم گفتگو کرده و به نتیجه ای نرسند، در یک جا جمع می شوند و به عنوان «آخرین حربه»، به درگاه خداوند تضرع می کنند و از او می خواهند تا درغگو را رسوا و مجازات کند[2]. ادامه مطلب...
1. سوره کَوثَر ؛([1]) عموم مفسران شیعه و اهل سنت این سوره را در شأن حضرت فاطمه(س) دانسته اند. کَوثَر بر وزن فَوعَل به معناى زیادى در کثرت است.([2]) کوثر را خیر کثیر معنا کرده اند و چون خداوند به رسول خدا(ص) مى فرماید ما به تو کوثر عطا کردیم یعنى خیر کثیر دادیم. بنا بر گزارش هاى تاریخى، چون قاسم و عبدالله، پسران رسول خدا(ص)، زود از دنیا رفتند، برخى از دشمنان رسول خدا(ص) به تحقیر و تمسخر آن حضرت پرداختند و ایشان را ابتر (کسى که نسلش ادامه نمى یابد) خواندند از این رو این سوره نازل شد و ضمن اعلام بخشیدن کوثر (که به وجود مقدّس حضرت فاطمه(س)) تفسیر شده است به آن حضرت، شماتت کنندگان رسول خدا(ص) را ابتر دانست. ادامه مطلب...
جایگاه حضرت فاطمه(س)
1. حضرت فاطمه(س) از نگاه قرآن
در قرآن کریم از حضرت فاطمه(س) نامى برده نشده است اما مفسران تعدادى از سوره ها و آیات مختلفى از قرآن را در شأن آن حضرت مى دانند. بر اساس برخى منابع شأن نزول یا ار تباط بیش از پنجاه مورد از آیات یا اختصاص به حضرت فاطمه(س) دارد یا مشترک بین ایشان و سایر اهل بیت(ع) است.([1])
البته این موارد به جز آیاتى است که در باره مؤمنان، پرهیزکاران، صالحان، اهل یقین و سایر افراد نیکوکار نازل شده است. زیرا در این آیات نیز یکى از افراد مورد خطاب، حضرت فاطمه(س) است چرا که ایشان از برترین مؤمنان، صالح ترین افراد، پرهیزکارترین مسلمانان و باتقواترین زنان بوده اند و طبیعى است که در آیات یاد شده به عنوان مهمترین مصداق مورد خطاب قرار گرفته اند. اما در این بخش بحث در باره سوره ها یا آیاتى است که حکم کلى ندارند و مستقیم یا غیر مستقیم با شخص حضرت فاطمه(س) ارتباط دارند و به یک شکلى مربوط به آن حضرت مى شوند.
با توجه به آن که تعداد این آیات بسیارند و اشاره به تمام آن ها از حوصله این نوشتار بیرون است در اینجا در نهایت اختصار تنها به سوره ها و برخى از این آیات اشاره مى شود: